Dok čekamo da dobijemo novog gradonačelnika, drugog po redu u istoriji grada Zvornika, narednih mjeseci, u nastavcima, podsjetićemo se nekih ljudi koji su bili predsjednici ili načelnici opštine Zvornik .
Neki od njih odavno više nisu među živima, ali su ostali u sjećanju starijih Zvorničana, pričama, anegdotama, fotografijama.
U podsjećanju na njih koristićemo i brošuru “Prvi među jednakima”koju je prije nekoliko godina štampala gradska uprava, ali i svjedočenja nekih sugrađana koji su ih poznavali ili sa njima sarađivali.
Fotografije bivših čelnika Zvornika nalaze se izložene u maloj sali gradske uprave, a ovo podsjećanje na neke od njih počećemo tekstom o jednom od najpoznatijih zvorničkih predsjednika opštine -Ljubinku Mićiću.
Na čelu Zvornika nalazio se od 1967. do 1974. godine.Bio je cjenjen i poštovan među građanima i kolegama, a njegovo ime sa uvažavanjem je izgovarano i u većim gradovima u koje je odlazio poslom i sarađivao sa njihovim rukovodstvom. Bio je učesnik narodnooslobodilačkog rata. Nakon njega počinje raditi u opštini Zvornik, na čijem čelu je kasnije bio sedam godina.
Radnu karijeru je završio na fukciji jednog od direktora SOUR UPI Sarajevo. Umro je tokom proteklog rata,tiho kao što je i živio,a mnogi za njegovu smrt su naknadno saznali jer nije htio da se objavljuje smrtovnica.
Oni koji su sa njim sarađivali poput Bose Erić sjećaju ga se kao strogog, ali pravičnog čovjeka i rukovodioca koji je vodio dosta računa o napretku i razvoju Zvornika. Autora ovog teksta često su zbog istog prezimena pitali da li su u rodu. Nismo bili, ali sam bila ponosna što su ga mnogi ljudi van Zvornika poznavali, hvalili i cijenili.
Imao je dva sina Ljubišu i Gorana, kao i kćerku Nadu. Živjeli su skromno u stanu u ulici Vuka Karadžića,a Draginji Ikonić je u najljepšem sjećanju ostala njegova supruga Ristuša.
-Bila je to jedna divna žena, uvijek ljubazna, raspoložena, vedra, rado je sa svakim na ulici stala, porazgovarala. Bila je drugačija od supruga koji je bio više strog, zatvoren po prirodi, ali pravedan i predsjednik opštine za primjer i uzor mnogima, sjeća se ona.
Nažalost, ni ona više nije u životu, kao ni Ljubiša i Nada, dok Goran , nekada pravnik u “Vezionici”, živi u Beogradu.
(M.M.)
