Izuzetan i ljekar i čovjek
Oftamolog Stojan Jokić već je , skoro dvadeset godina ,u penziji,ali ga se kao odličnog očnog ljekara sjećaju mnogi zvorničani. I kao dobrog, skromnog poštenog čovjeka koji nikada ni na koga nije ton povisio.
A nije uvijek bilo lako, pacijenata je bilo dosta ,a ljekara malo, kada je on, početkom sedamdesetih godina prošlog vijeka, počeo da radi, prvo u Kozluku, a onda u Zvorniku.
-Vjerovali ili ne u prosjeku sam ,dok sam radio u Kozluku, imao dnevno više 100 pacijenata .Nije bilo lako sve stići. U Zvorniku je tada bio hirurg Đoja Stojanović, internista Muhamed Jelkić, pedijatar Pavle Ignjatović i ginekolog Muriz Ibrahimovic. Tada sam počeo i ja kao oftamolog, a ostalo su bili ljekari opšte prakse. Kasnije su neki otišli na specijalizaciju, a ja sam od 2001. godine u penziji priča Jokić.
Na pitanje da li ide u bolnicu gdje je proveo svoj radni vijek, kaže da ga zdravlje dobro služi pa ne ide kao pacijent , ali ni kao ljekar , jer su tu sada neki drugi mladji doktori, a od nekadašnjih kolega druži se sa dr Milivojem Gajićem i Veljkom Mihajlovićem.
Preporučuje kretanje i on je , iako u penziji, stalno u pokretu, ide u prodavnicu, na pijacu,igra se sa unucima, i to mu ispunjava vrijeme.
Drago mu je što medicina napreduje i što se i zvorničko zdravstvo unapredjuje, a onima koji poznaju dr Stojana Jokića pomalo je žao što je ljekara njegovog “kova”, ponašanja i odnosa prema pacijentu, sve manje.
